Muzieknotatie-


Muzieknotatie is een systeem van tekens dat gebruikt wordt om muziek op papier vast te leggen, zodat zij later gelezen en ten gehore gebracht kan worden. Het resultaat heet bladmuziek. Met vastleggen wordt bedoeld het op uniforme wijze noteren van duur, toonhoogte en uitvoeringspraktijk van de muziek. De 11e_eeuwse Italiaanse monnik Guido van Arezzo wordt beschouwd als de grondlegger van de hedendaagse muzieknotatie. Een ander - minder universeel en veel minder gebruikt - systeem is klavarskribo. Een voor een enkel instrument/muzikant bedoelde notatie heet partij. Alle partijen samen vormen de partituur, die vooral gebruikt wordt door een dirigent. Muziek wordt doorgaans genoteerd op regels met vijf lijnen, de notenbalk. De verticale plaats van de nootbolletjes bepaalt - met voortekens en sleutel - de toonhoogte. De nootduur (lengte van noten) wordt aangegeven door de vorm van de noot, door vlaggetjes - al dan niet samengenomen met een waardestreep. De basis voor de nootwaarde is de hele noot: een open ovaal (bolletje). De helft daarvan de halve noot krijgt een stok. De kwartnoot krijg een stok en een gesloten bolletje. De achtste noot krijgt een vlaggetje aan de stok, de zestiende noot twee vlaggetjes enz. Door een of meerdere verlengingspunten wordt de nootduur steeds met de helft van de genoteerde duur verlengd. Door een groeperingsteken met een cijfer erbij kan de duur zodanig veranderd worden dat er ook afwijkende nootwaarden mogelijk worden. Hiermee worden triool, kwintool enz. genoteerd.Muzieknotatie beschrijft niet alleen de toonhoogte en duur maar ook de plaats van de noot in de melodielijn en in het metrum. De maatsoort geeft het aantal tellen in de maat weer, en wordt vooraan ieder muziekstuk geschreven met twee getallen; het bovenste cijfer geeft het aantal tellen, het onderste de duur van die tellen. Op de notenbalk wordt met maatstrepen aangegeven wanneer de maat vol is (volgens de maatsoort).De manier van spelen van de noot wordt aangegeven met tekentjes op of onder de noot. Dit worden versieringstekens of ornamenten genoemd. Hoe luid noten of passages gespeeld moeten worden wordt aangegeven met dynamiektekens.